Celem artykułu jest analiza wykorzystania metod związanych z jogą dla ochrony zdrowia psychicznego oraz wspomagania leczenia zaburzeń psychicznych w Polsce. W tekście dominuje pespektywa historyczna, prześledzono dokonania prekursorów wykorzystania technik jogi w promocji zdrowia oraz leczeniu. Współczesne analizy biomedyczne potwierdzają prozdrowotną funkcję jogi, jednak w znacznie mniejszym stopniu odwołują się do aspektów związanych duchowością i jej znaczeniem dla zdrowia psychicznego. Z uwagi na rosnącą świadomość wpływu stylu życia, redukcji stresu oraz znaczenia umiarkowanego wysiłku fizycznego dla zdrowia techniki relaksacyjno-ruchowe mogą stanowić uzupełnienie terapii stosowanych w wielu chorobach psychicznych. Analizowane teksty historyczne potwierdzają pozytywny wpływ ćwiczeń opartych o techniki jogi na zdrowie psychiczne. Badania nad wpływem jogi na psychikę człowieka wymagają pogłębienia, żadna z zaprezentowanych analiz nie wykazała negatywnych skutków ubocznych uzupełnienia standardowych terapii o ćwiczenia oparte o różne formy jogi. Dla zbadania postawionego celu badań zastosowano metodę historyczno- porównawczą oraz analizę dyskursu. Dokonano przeglądu treści związanych z historią jogi w Polsce pod kątem zastosowania ćwiczeń bazujących na technice jogi w psychiatrii. W kolejnych etapach prac osadzono uzyskane treści w kontekście medycznym, kulturowym i historycznym i dokonano krytycznej analizy.