Cel pracy:
Leki przeciwpadaczkowe (LPP), które są powszechnie stosowane w zapobieganiu nawrotom i leczeniu ostrych faz choroby afektywnej dwubiegunowej (ChAD) oraz zaburzeń schizoafektywnych (schizoaffective disorder, SAD), często wiążą się z działaniami niepożądanymi w czasie ciąży oraz z poważnymi wadami wrodzonymi (major congenital malformations, MCM). Celem niniejszej pracy było podsumowanie dostępnych badań oceniających skutki stosowania leków przeciwpadaczkowych u ciężarnych kobiet z ChAD i /lub SAD.

Metoda:
Przeszukano cztery bazy danych od początku do 18 stycznia 2019 roku. Do przeglądu włączono recenzowane badania obserwacyjne dotyczące stosowania LPP u ciężarnych kobiet z ChAD lub SAD. Wykluczono badania nieprzedstawiające danych dotyczących ChAD lub SAD, nie określające stosowanych LPP lub nie oceniające wyników ciąży lub poważnych wad wrodzonych

Wyniki:
Łączna ilość znalezionych badań wyniosła 2861. Po usunięciu zdublowanych badań i zastosowaniu kryteriów włączenia/wykluczenia do przeglądu włączono 9 badań obserwacyjnych oceniających pacjentki z ChAD i SAD. Badano następujące LPP: lamotrygina (LTG), kwas walproinowy (VPA), karbamazepina (CBZ), okskarbazepina (OXC), topiramat (TPR) i gabapentyna (GBP). Kwas walproinowy i karbamazepina były lekami przeciwpadaczkowymi, których stosowanie najczęściej wiązało się z poważnymi wadami wrodzonymi. Lamotrygina wykazywała najlepszy profil bezpieczeństwa. U leczonych i nieleczonych kobiet z ChAD obserwowano wyższe wskaźniki powikłań w czasie ciąży w porównaniu ze zdrowymi ciężarnymi.

Wnioski:
Stosowanie leków przeciwpadaczkowych w ciąży może mieć niekorzystne skutki oraz prowadzić do poważnych wad wrodzonych u dzieci kobiet z ChAD lub SAD, przy czym wyższe ryzyko występuje przy stosowaniu wyższych dawek. U tego typu pacjentek można rozważyć podawanie lamotryginy, biorąc pod uwagę niski poziom działań niepożądanych. W czasie ciąży należy unikać stosowania kwasu walproinowego i karbamazepiny.