Cel pracy:
. W Polsce, jak do tej pory, nie prowadzi się w populacji ogólnej systematycznych badań epidemiologicznych dotyczących zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży, jak również nie funkcjonuje rejestr przeznaczony dla zaburzeń psychicznych. Celem opracowania jest analiza wszystkich sprawozdanych do Narodowego Funduszu Zdrowia świadczeń psychiatrycznych, udzielonych dzieciom i młodzieży, w latach 2010-2016.

Metoda:
Punktem wyjścia opracowania jest opublikowany przez Ministerstwo Zdrowia raport pt. Mapy potrzeb zdrowotnych w zakresie zaburzeń psychicznych. W pracy poddano analizie wszystkie świadczenia udzielone dzieciom i młodzieży w latach 2010-2016. W celu dokonania tej analizy wybrano siedem największych pod względem liczby pacjentów grup zaburzeń psychicznych wg ICD-10 u dzieci i młodzieży.

Wyniki:
W latach 2010-2016 wzrosła liczba pacjentów poniżej 18 r.ż. korzystających ze świadczeń psychiatrii wieku rozwojowego, jak również liczba świadczeń w niemal każdym z poddanych analizie zakresów. Stwierdzono niezwykle wysoki wzrost świadczeń realizowanych w trybie doraźnym w Izbie Przyjęć / SOR, przy bardzo niewielkim udziale świadczeń realizowanych w środowisku domowym pacjenta. W sprawozdanych świadczeniach, w prawie wszystkich analizowanych grupach zaburzeń psychicznych wieku rozwojowego, odnotowano większą liczbę chłopców, jak również mieszkańców miasta. Jedynie w grupie zaburzeń nerwicowych związanych ze stresem i pod postacią somatyczną daje się zauważyć nieznacznie większą liczebność dziewcząt.

Wnioski:
W latach 2010-2016 zaobserwowano wzrost zarejestrowanej chorobowości w populacji rozwojowej oraz wzrost liczby świadczeń w niemal każdym z poddanych analizie zakresów. Wysoki wzrost świadczeń realizowanych w trybie doraźnym w Izbie Przyjęć / SOR oraz niewielki udział świadczeń realizowanych w środowisku domowym pacjenta wskazuje na znaczną rozbieżność między potrzebami a dostępnością zasobów.