Cel pracy:
Celem niniejszej pracy jest poznanie opinii młodzieży w wieku 16-19 lat, uczęszczającej do warszawskich publicznych liceów ogólnokształcących, na temat czynników ryzyka samobójstw.

Metoda:
Populacja badana objęła młodzież, która w roku 2015 była w wieku 16-19 lat (M = 17,29; SD = 0,94). Respondenci uczęszczali do ośmiu warszawskich publicznych liceów ogólnokształcących z ośmiu różnych dzielnic. Badanie było reprezentatywne. W badaniu uczestniczyło 1439 respondentów – 821 dziewcząt (57,1%) i 592 chłopców (41,1%). Badanie przeprowadzono metodą PAPI. Kwestionariusz zawierał 34 pytania podzielone na trzy bloki- dotycząc epidemiologii, czynników ryzyka i profilaktyki zachowań samobójczych.

Wyniki:
Według 37,0% badanych głównym problemem występującym w rodzinie, który może stać się czynnikiem ryzyka popełnienia samobójstwa jest brak zrozumienia przez rodziców. Badani uważali, że konflikty z rówieśnikami stanowią sytuacje związane ze szkołą, które mogą stać się przyczyną powstania myśli samobójczych (48,6%). Ponad połowa badanych (59,1%) uważała, że odrzucenie przez osoby bliskie i ważne stanowi główny czynnik związany z poczuciem osamotnienia, mogący być przyczyną aktu samobójczego.

Wnioski:
1. Istotnym elementem w prewencji zachowań autodestrukcyjnych młodych osób powinien być trening rodzicielski w zakresie okazywania zrozumienia i akceptacji swoim dzieciom. 2. Wskazane jest prowadzenie zajęć, doskonalących umiejętności psychospołeczne młodzieży, w szczególności zdolności rozwiązywania problemów interpersonalnych, w celu zmniejszenia liczby konfliktów z rówieśnikami, występujących w środowisku szkolnym.