Zaburzenia ze spektrum autyzmu (ASD - autism spectrum disorders) dotykają ludzi ze wszystkich rejonów naszego globu, niezależnie od narodowości, stopy życiowej czy grupy społecznej. Obecnie uznaję się, że etiopatogeneza ASD ma charakter wieloczynnikowy, ponieważ nie ma jednoznacznej przyczyny występowania tego zaburzenia. Według literatury ASD może wynikać z wad genetycznych, neurologicznych, metabolicznych, czy narażenia na czynniki środowiskowe. Istnieje szereg hipotez starających się wytłumaczyć nasilenie objawów emocjonalnych, behawioralnych czy podwyższony próg wrażliwości sensorycznej, które charakterystyczne są dla osób z ASD. Sugeruje się, że neurologiczne zmiany mogą być wywołane stresem oksydacyjnym występującym we wczesnym okresie rozwoju tkanki mózgowej i obniżoną barierą antyoksydacyjną. Z uwagi na często występujące nieprawidłowości w syntezie neuroprzekaźników, autyzm badany jest pod kątem zaburzeń przebiegu kluczowych dla życia biochemicznych procesów metylacji i transsulfuracji. Znalezienie biomarkera świadczącego o zaburzeniu równowagi oksydacyjno-redukcyjnej, patologii szlaku metylacyjnego lub innej przyczyny mogłoby być istotnym narzędziem do oceny diagnostycznej i podstawą do podjęcia indywidualnej metody leczenia chorych z różnym stopniem zaawansowania. Niniejsza praca zawiera przegląd potencjalnych wskaźników biologicznych dla ASD, dokonany pod kątem występującego stresu oksydacyjnego oraz cyklu metylacji i transsulfuracji.