Cel pracy:
W artykule analizie poddano jakość życia kobiet z rakiem piersi, ze szczególnym uwzględnieniem wskaźników satysfakcji seksualnej, perspektyw na przyszłość oraz obrazu ciała w zależności od zastosowanej metody leczenia operacyjnego.

Metoda:
Do badania zakwalifikowano 42 kobiety w wieku 35 do 70 lat, 3 miesiące po przebytym leczeniu chirurgicznym z powodu wczesnego raka piersi, poddanych chemioterapii uzupełniającej. Jako narzędzia badawcze zastosowano dwa kwestionariusze EORTC: QLQ-C30 i BR23 oraz kwestionariusz funkcji seksualnych: PL-FSFI.

Wyniki:
Nie wykazano istotnej różnicy w zakresie ogólnej jakości życia w zależności od rodzaju zabiegu chirurgicznego. Największe dolegliwości w zakresie dolegliwości miejscowych zgłaszały chore pooddane operacji oszczędzającej (=BCT) z limfadenektomią pachową. U kobiet poddanych mastektomii wykazano wyższy poziom funkcjonowania poznawczego, natomiast większe nasilenie systemowych objawów ubocznych w porównaniu do pacjentek po BCT. Chore u których zabieg dotyczył piersi prawej raportowały więcej problemów w funkcjonowaniu seksualnym (p=0,034). W analizie regresji wielorakiej wykazano dodatnią korelację zmiennej funkcjonowanie emocjonalne z oceną przyszłych perspektyw (p=0,01) oraz oceną obrazu ciała (p=0,007).

Wnioski:
Rodzaj techniki operacyjnej nie wpływa na ogólną jakość życia oraz na satysfakcję seksualną operowanych kobiet. Problemy z pamięcią i koncentracją uwagi nie korelują bezpośrednio z nasileniem objawów ubocznych leczenia i jako takie wymagają niezależnej diagnostyki. U pacjentek, u których zabieg dotyczył piersi po stronie ręki prawej (dominującej) należy rozważyć potrzebę konsultacji seksuologicznej. Kobiety z rakiem piersi, u których obserwuje się zaburzenia emocjonalne w okresie 3 miesięcy po zabiegu operacyjnym posiadają zwiększone ryzyko zaburzeń w obrazie ciała jak i w ocenie przyszłych perspektyw.