W rozumieniu teorii relacji z obiektem, zaburzenie osobowości borderline (borderline personality disorder, BPD) charakteryzuje się strukturalną nieprawidłowością tożsamości, sprzecznymi reprezentacjami siebie i innych oraz dezorganizacją przywiązania – konstruktu zakorzenionego we wczesnych doświadczeniach jednostki, kluczowego dla nawiązywanych w późniejszym życiu relacji. Szczególną rolę w powstawaniu stylu przywiązania przypisuje się relacji z opiekunem, trudnym doświadczeniom bądź traumom z wczesnych etapów rozwojowych. Doświadczenia te stanowią nie tylko psychologiczne podłoże rozwoju pozabezpiecznego stylu przywiązania, ale również pozostawiają w organizmie biologiczny ślad w postaci modyfikacji epigenetycznych. Choć badania dotyczące modyfikacji epigenetycznych w BPD nie są liczne, rosnąca ilość dowodów ukazuje znaczenie w etiologii BPD oksytocyny - „ socjalnego peptydu ” leżącego u podstaw przywiązania. Uważamy, że badania modyfikacji epigenetycznych wpływających na działanie oksytocyny w grupie klinicznej BPD pozwolą na lepsze zrozumienie podłoża i procesu rozwoju zaburzenia, a także wskażą kierunek terapeutyczny pozwalający na skuteczną pracę w najważniejszych obszarach BPD.