Cel pracy:
Celem badania była ocena zmian, jakie zachodzą w sferze behawioralnej i emocjonalnej u dzieci hospitalizowanych psychiatrycznie z powodu zagrożenia życia i zdrowia, z poważnymi tendencjami autoagresywnymi, po terapii z zastosowaniem interakcji z terapeutycznym robotem PARO.

Metoda:
Badanie ma charakter pilotażowy i obserwacyjny. Zostało przeprowadzone w trakcie trzech tygodni. Objęto nim pacjentów przyjętych do szpitala psychiatrycznego z powodu zagrożenia życia i zdrowia, których w drodze randomizacji podzielono na grupę eksperymentalną (pracującą z robotem PARO) i kontrolną (pracującą z pluszową zabawką). Zastosowane metody były związane zarówno z obserwacją zewnętrzną jak i samo opisem dzieci.

Wyniki:
Wyniki sugerują, że interakcja z robotem PARO może wpływać zarówno na wzrost pozytywnych, jak i zmniejszenie negatywnych emocji. Jest to związane również ze zwiększeniem liczby interakcji pomiędzy dziećmi.

Wnioski:
Rezultaty badania zachęcają do dalszych działań w obszarze wprowadzania sztucznej inteligencji jako potencjału możliwości terapeutycznych, z którego mogą korzystać dzieci z zaburzeniami psychicznymi hospitalizowane z powodu zagrożenia życia i zdrowia.