Streszczenie Zaburzenia dementywne dotykające znaczną część populacji w wieku podeszłym stają się jednym z najważniejszych problemów zdrowotnych. Jednocześnie u osób z otępieniem stwierdza się znacząco częstsze występowanie schorzeń towarzyszących. Szczególne znaczenie przypisuje się czynnikom sercowo – naczyniowym. Wykazano znaczenie nieprawidłowości w zakresie ciśnienia tętniczego, gospodarki lipidowej oraz węglowodanowej dla tempa deterioracji poznawczej u osób w wieku podeszłym. Dotyczyło to zarówno zaburzeń poznawczych pierwotnie uwarunkowanych procesami naczyniowymi jak i zwyrodnieniowymi (np. choroby Alzheimera). Obserwuje się wyraźną współzależność pomiędzy patologią naczyniową a procesami zwyrodnieniowymi mózgowia. Okres życia, w którym dochodzi do ekspozycji na czynniki sercowo – naczyniowe wydaje się odgrywać kluczową rolę. Najlepiej udokumentowane zależności dotyczą wieku średniego. W okresie starzenia się ich znaczenie jako czynników przyśpieszających progresję zaburzeń poznawczych wydaje się zmniejszać, zwłaszcza w grupie otępień typu Alzheimera. Badania nad znaczeniem współchorobowości w procesach otępiennych mogą mieć doniosłe znaczenie dla opracowania programów terapeutyczno – profilaktycznych demencji.