Cel pracy:
Celem naukowym badania było poszukiwanie grup osób uzależnionych od alkoholu różniących się nasileniem przemocy fizycznej, emocjonalnej i seksualnej w dzieciństwie a następnie poszukiwanie zmiennych osobowościowych różnicujących te grupy

Metoda:
Badaniem objęto 90 osób uzależnionych od alkoholu. Zastosowano następujące metody kwestionariuszowe: Kwestionariusz Temperamentu i Charakteru (TCI), Inwentarz do Pomiaru Radzenia Sobie ze Stresem (COPE), Kwestionariusz Agresji Buss i Perry (BPAQ), Arkusz Samopoznania Cattella oraz Inwentarz Wczesnej Traumy (ETI).

Wyniki:
Wyodrębniono dwie grupy osób uzależnionych od alkoholu: grupę 1 z wysokimi indeksami nadużyć fizycznych, emocjonalnych i seksualnych w dzieciństwie oraz grupę 2 z niskimi. Badani z grupy 1 osiągali istotnie statystycznie wyższe wyniki niż badani z grupy 2 w zakresie następujących skal temperamentu kwestionariusza TCI: NS, HA oraz niższe w skalach charakteru: SD, C2, C4. Badani z grupy 1 istotnie częściej niż badani z grupy 2 posługiwali się unikowym stylem radzenia sobie ze stresem, rzadziej wykorzystywali styl zadaniowy, oraz osiągali istotnie statystycznie wyższe wyniki w zakresie niepokoju ogólnego, jawnego, ukrytego, poziomu agresji, agresji fizycznej, wrogości i gniewu.

Wnioski:
Większe nasilenie przemocy fizycznej, emocjonalnej i seksualnej w dzieciństwie u osób uzależnionych od alkoholu wiąże się tymi cechy osobowości, które wydają się być kluczowe dla podtrzymania abstynencji oraz jakości współpracy w terapii.