Niniejszy przegląd ma na celu podsumowanie aktualnej wiedzy na temat strukturalnych zmian mózgu wśród osób z diagnozą zaburzenia używania gier komputerowych oraz wynikających z nich klinicznych implikacji. W przeglądzie zostaną ukazane modele teoretyczne psychologiczno-neurobiologiczne zaburzenia używania gier komputerowych w połączeniu z wynikami badań strukturalnych neuroobrazowania jak również związane z tym implikacje kliniczne. Dotychczasowe badania epidemiologiczne wskazują, że rozpowszechnienie zaburzenia używania gier w populacji może sięgać ok. 2%. Badacze wskazują, że etiopatogeneza zaburzenia używania gier komputerowych jest złożona i obejmuje czynniki psychologiczne, społeczne jak również neurologiczne oraz hormonalne. Z perspektywy badań psychologicznych eksplorujących zaburzenie używania gier można wnioskować, że człowiek posiada pewne określone cechy i/lub objawy psychopatologiczne, które poprzez czynniki mediujące, takie jak np. nieumiejętność radzenia sobie ze stresem, czy negatywnymi emocjami wpływają na kształtowanie się objawów zaburzenia. W kontekście neurobiologii uzależnień behawioralnych badacze zwracają uwagę na zaburzenia w obrębie mezokortykolimbicznego układu nagrody, który pozostaje pod wpływem dysfunkcjonalnych neuronalnych mechanizmów regulacji emocji oraz stresu. Badacze opisując zmiany struktrualne mózgu najczęściej raportują różnice w objętości istoty szarej, które obejmują obszary grzbietowo-bocznej kory przedczołowej, kory skroniowo-potylicznej, górne i tylne obszary kory ciemieniowej, przednią część kory zakrętu obręczy, móżdżek, korę wyspy, układ limbiczny i jądra podstawne.