Cel:
Zidentyfikowanie specyficznych grup ryzyka samobójstw.

Metoda:
Analiza klas ukrytych (latent class analysis – LCA) danych z National Comorbidity Survey (NCS) z lat 1990–1992, badania przeprowadzonego wśród reprezentatywnej grupy 5 977 Amerykanów w wieku 15–54 lat.

Wyniki:
Zidentyfikowano siedem skupień osób podejmujących próby samobójcze: (C1) młodzi dorośli z pięcioma zaburzeniami psychicznymi w ciągu życia, z silnym lękiem i chorobami somatycznymi oraz niskim zarobkami, (C2) uzależnieni od alkoholu, z co najmniej czterema zaburzeniami psychicznymi w ciągu życia i nastrojami depresyjnymi, (C3) osoby bez zaburzeń psychicznych oraz z jednym lub dwoma zaburzeniami psychicznymi, w czwartej dekadzie życia, (C4) niemal wyłącznie kobiety, które wszystkie chorują na depresję, które miały inne zaburzenia psychiczne, często lękowe, (C5) osoby młode z różnorodnymi zaburzeniami psychicznymi i nadużywające alkohol oraz inne substancje psychoaktywne, z próbą samobójczą w przeszłości, niebędące w związku intymnym, (C6) niemal wyłącznie mężczyźni, w czwartej dekadzie życia, nadużywający alkohol i narkotyki, mający nastroje depresyjne, z których większość ma osobowość dyssocjalną i miała co najmniej trzy zaburzenia psychiczne, (C7) osoby młode bez zaburzeń, z jednym lub dwoma zaburzeniami psychicznymi, silnie zależne emocjonalnie.

Wnioski:
Analiza skupień pozwoliła względnie dobrze scharakteryzować siedem grup osób z dużym ryzykiem zachowań samobójczych.