Zaburzenia poznawcze u dzieci i młodzieży z wrodzonym zakażeniem HIV w Polsce
Więcej
Ukryj
1
Klinika Psychiatrii Wieku Rozwojowego, Warszawski Uniwersytet Medyczny
2
Wydział Psychologii, SWPS Uniwersytet Humanistycznospołeczny
3
Klinika Chorób Zakaźnych Wieku Dziecięcego, Warszawski Uniwersytet Medyczny
Data nadesłania: 10-10-2020
Data ostatniej rewizji: 24-12-2020
Data akceptacji: 14-03-2021
Data publikacji online: 31-10-2022
Data publikacji: 31-10-2022
Psychiatr Pol 2022;56(5):1061-1077
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Cel pracy:
Celem realizowanego projektu była ocena częstości występowania zaburzeń poznawczych oraz ustalenie związków pomiędzy ich występowaniem a zmiennymi klinicznymi i socjodemograficznymi u dzieci i młodzieży z wertykalnym zakażeniem HIV.
Metoda:
W badaniu udział wzięło: 50 dzieci z wrodzonym zakażeniem HIV (PHIV+), w wieku 6-18 lat, 24 zdrowych dzieci urodzonych przez matki zakażone HIV (PHEU) oraz 43 zdrowych dzieci zdrowych rodziców (HIV-nA). Do oceny zaburzeń poznawczych użyto baterii testów CANTAB Research Suite.
Wyniki:
U osób z grupy PHIV+ stwierdzono, istotnie gorsze wyniki w porównaniu z grupą HIV-nA w zakresie przełączania uwagi, elastyczności poznawczej, wykorzystywania informacji zwrotnych oraz pamięci roboczej, a w stosunku do grupy PHEU - dłuższy czas planowania podczas wykonania zadania. Analiza wyników dla grupy wiekowej 12-18 lat wskazuje na pogorszenie funkcji wykonawczych w grupie PHIV+ w stosunku do grupy HIV-nA, widoczne dla każdego z testów. Wyższy logarytm wiremii na początku wdrożonego leczenia ARV związany był ze słabszymi wynikami w zakresie korzystania z informacji zwrotnej, przerzutności uwagi i elastyczności poznawczej oraz z wolniejszym przetwarzaniem.
Wnioski:
Wyniki badań wskazują na gorsze funkcjonowanie poznawcze młodzieży PHIV+, przy czym deficyty te są związane z zaawansowaniem infekcji przed leczeniem oraz narastają wraz z czasem trwania neuroinfekcji.