Cel pracy:
Analiza wiarygodności polskiej wersji MoCA 7.2 vs. MMSE w wykrywaniu łagodnych NCD z uwzględnieniem czułości i swoistości według punktów odcięcia.

Metoda:
Badanie przekrojowe przeprowadzono na Katedrze i Klinice Geriatrii Collegium Medicum w Bydgoszczy, Uniwersytety Mikołaja Kopernika. Czas trwania badania wrzesień 2014 – grudzień 2015. W badaniu wzięło udział 131 uczestników, w tym 54 osoby przydzielono do grupy bez NCD, zaś 77 do grupy z mild NCD. Rekrutacja do obu grup odbywała się w oparciu o szczegółowe kryteria włączenia i wyłączenia.

Wyniki:
Średnie punktacje MoCA 7.2 i MMSE wykazały istotne statystycznie różnicę między grupami bez i z łagodnym NCD . Optymalny punkt odcięcia w skali MoCA dla łagodnych NCD wyniósł 24/25. Optymalny punkt odcięcia w skali MMSE dla łagodnych NCD wyniósł 28/29. W analizie krzywej ROC pole pod krzywą (AUC) dla MoCA było istotnie większe niż AUC dla MMSE.

Wnioski:
MoCA 7.2 z większą czułością wykrywa łagodne NCD niż MMSE. Proponujemy zastosowanie punktu odcięcia dla MoCA 24/25 który charakteryzuje się większą czułością niż rekomendowany punkt odcięcia 25/26. MoCA 7.2 zatem może być wykorzystywana przez podstawową służbę zdrowia oraz w praktyce geriatrycznej jako narzędzie przesiewowe w wykrywaniu wczesnych zaburzeń poznawczych.