Cel pracy:
Celem badania było ustalenie związku pomiędzy nasileniem objawów zaburzenia stresowego pourazowego (PTSD),a takimi predyktorami jak styl radzenia sobie oraz dyspozycyjny optymizm w grupie zawodowej ratowników medycznych.

Metoda:
W badaniu uczestniczyło 440 ratowników medycznych zatrudnionych w różnych jednostkach Systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne w 5 województwach Polski. Ostatecznej analizie poddano zestawy badawcze uzyskane od 159 osób. Średnia wieku badanych wynosiła 34,14 lata (SD= 8,67), zaś średni staż pracy - 9,22 lat (SD =7,67). Większość stanowili mężczyźni (N= 139, 87,4%), co jest odzwierciedleniem proporcji płci w tej grupie zawodowej. Do oceny nasilenia objawów PTSD wykorzystano Zrewidowaną wersję Skali Wpływu Zdarzeń (IES-R). Dyspozycyjny optymizm badano Testem Orientacji Życiowej (LOT-R), a do oceny stylów radzenia sobie wykorzystano Wielowymiarowy Inwentarz do Pomiaru Radzenia Sobie ze Stresem (COPE).

Wyniki:
Wyniki badań ukazały, że występowanie objawów PTSD można szacować u 28% badanych. Analiza regresji hierarchicznej ukazała, że ogólne ryzyko wystąpienia objawów PTSD powodowane jest preferowaniem stylu radzenia sobie opartego na emocjach (predyktor pozytywny). Ponadto wyniki analizy regresji z efektem interakcyjnym ukazały kolejno, że dyspozycyjny optymizm pełni rolę moderatora związku pomiędzy nasileniem wymiaru ogólnego PTSD a koncentracją na emocjach.

Wnioski:
Ratownicy medyczni są bardziej narażeni na rozwój objawów PTSD, niż osoby w populacji ogólnej. Wskazuje to na potrzebę objęcia tej grupy zawodowej działaniami prewencyjnymi uwzględniającymi indywidualne preferencje w zakresie stylów radzenia sobie ze stresem oraz dyspozycyjnego optymizmu.