Opublikowana w 2013 roku piąta wersja klasyfikacji DSM (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) okazała się szczególnie interesująca w części poświęconej seksualności. Wprowadzono szereg istotnych zmian w sposobie definiowania normy seksualnej, m.in. szeroko komentowane rozróżnienie pomiędzy parafilią a zaburzeniami parafilnymi. Kluczowymi kryteriami odróżniającymi atypowe preferencje seksualne od wymagających interwencji zaburzeń, są teraz: istotne klinicznie cierpienie wynikające bezpośrednio z posiadanej preferencji i/lub ryzyko doznania lub sprawienia krzywdy innej osobie na skutek realizacji tej preferencji. W przypadku masochizmu – nieodłącznie związanego z bólem lub cierpieniem, tak zaproponowane rozróżnienie wzbudza szereg wątpliwości. Posługując się przykładem asfiksji autoerotycznej - zachowania znajdującego się w spektrum praktyk masochistycznych - autorzy krytycznie przyglądają się proponowanej w DSM-5 definicji normy odnoszącej się do preferencji seksualnych. Interesujące w tym aspekcie jest porównanie asfiksji autoerotycznej do swobodnego nurkowania (free diving) - pozaseksualnej aktywności, która nie jest patologizowana, mimo podobnego ryzyka utraty zdrowia i życia na skutek pozbawienia dostępu do tlenu.