Łagodne zaburzenia poznawcze występują średnio u co czwartej osoby z chorobą Parkinsona bez rozpoznanego otępienia. Od niedawna traktowane są jako nowa jednostka diagnostyczna. W 2012 roku przyjęto ujednolicone kryteria umożliwiające zarówno rozpoznanie łagodnych zaburzeń poznawczych w chorobie Parkinsona (PD-MCI) jak i dalszą klasyfikację uwzględniającą profil zaburzeń poznawczych i prawdopodobieństwo ewolucji w kierunku otępienia. Kryteria diagnostyczne przedstawiono w formie warunków i wytycznych, z założeniem, że proces diagnozy oparty jest na ocenie neuropsychologicznej pacjenta. Pojęcie łagodnych zaburzeń poznawczych zostało zapożyczone i przez kilka lat bazowało na definicjach wypracowanych w chorobie Alzheimera. W proponowanych kryteriach nie wyróżnia się po raz pierwszy zaburzeń pamięciowych jako podstawy klasyfikacji. Zachowano jedynie dwie kategorie zaburzeń: jednorodne (single-domain) i niejednorodne (multiple-domain). Kwestią otwartą pozostaje pytanie czy przyjęte kryteria przyczynią się do trafnej diagnozy zaburzeń poznawczych i procesów otępiennych specyficznych dla choroby Parkinsona. Mimo pewnych ograniczeń zaprezentowane kryteria mogą z pewnością poprawić skuteczność monitorowania stanu chorego, dając jednocześnie nadzieję na właściwą terapię i wyższą jakość życia. Ponadto, ujednolicenie kryteriów diagnostycznych pozwoli ocenić przydatność narzędzi neuropsychologicznych jako podstawowej metody badania procesów neurodegeneracyjnych, nie tylko w chorobie Parkinsona.