Różnice w zakresie skuteczności intensywnych programów leczenia zaburzeń osobowości i nerwic. Czy warto kontrolować efektywność zespołu terapeutycznego?
Więcej
Ukryj
1
Wydział Psychologii Uniwersystetu Warszawskiego
Data nadesłania: 29-08-2013
Data ostatniej rewizji: 08-09-2013
Data akceptacji: 14-09-2013
Data publikacji: 20-02-2014
Autor do korespondencji
Rafał Styła
Wydział Psychologii Uniwersystetu Warszawskiego, Stawki 5/7, 00-183 Warszawa, Polska
Psychiatr Pol 2014;48(1):157-171
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Cel:
Sprawdzenie, czy trzy odmienne intensywne programy leczenia zaburzeń osobowości i nerwic są skuteczne w obniżaniu nasilenia objawów nerwicowych i cech osobowości nerwicowej oraz czy istnieją różnice między tymi ośrodkami w zakresie efektów terapii.
Metoda:
Grupa badana liczy 105 pacjentów (83% kobiet, średnia wieku 35 lat) ze zdiagnozowaną nerwicą lub zaburzeniami osobowości, którzy byli leczeni w warunkach oddziału dziennego lub całodobowego. Badane programy terapeutyczne były stworzone dla pacjentów z rozpoznaniem nerwic i zaburzeń osobowości. Składają się z leczenia w formie grupowej (psychoterapia grupowa, psychodrama, psychoedukacja itp.) trwającego od 6 do 12 tygodni, 5 godzin dziennie. Uczestnicy badania wypełniali Kwestionariusz Objawów Nerwicowych KS-II oraz Kwestionariusz Osobowości Nerwicowej KON-2006 na początku i pod koniec leczenia.
Wyniki:
Leczenie okazało się efektywne w obniżaniu nasilenia objawów nerwicy (d Cohen=0,56). Bardziej szczegółowa analiza ukazała, że istnieje istotna statystycznie interakcja między trzema badanymi grupami a efektywnością (η2=0,09). Terapia oferowana w dwóch instytucjach okazała się efektywna (d Cohen=0,80), podczas gdy jeden z badanych programów nie prowadził do poprawy u pacjentów. Nie stwierdzono poprawy w zakresie nasilenia cech osobowości nerwicowej w żadnym z badanych ośrodków.
Wnioski:
Istnieją istotne różnice w efektywności intensywnych programów leczenia nerwic i zaburzeń osobowości. W świetle literatury można postawić hipotezę, że uzyskane wyniki są w większym stopniu powiązane z charakterystyką zespołów terapeutycznych niż z wykorzystywanymi metodami. Ujawnia się potrzeba rutynowego monitorowania efektywności zespołów.