PL EN
ARTICLE
Funkcjonowanie układu dopaminergicznego w warunkach stresu – poszukiwanie podstaw różnic indywidualnych, badania przedkliniczne
 
Więcej
Ukryj
1
Zakład Neurochemii, Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie
 
2
Zakład Farmakologii Doświadczalnej i Klinicznej, Warszawski Uniwersytet Medyczny
 
 
Data nadesłania: 06-07-2017
 
 
Data ostatniej rewizji: 30-10-2017
 
 
Data akceptacji: 17-11-2017
 
 
Data publikacji online: 30-06-2018
 
 
Data publikacji: 30-06-2018
 
 
Autor do korespondencji
Marek Gryz   

Zakład Neurochemii, Instytut Psychiatrii i Neurologii, ul. Jana III Sobieskiego 9, 02-957 Warszawa, Polska
 
 
Psychiatr Pol 2018;52(3):459-470
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Funkcjonowanie systemu dopaminergicznego w strukturach limbicznych (układ nagrody) związane jest z procesami motywacyjnymi oraz adaptacyjnymi do zmieniających się warunków środowiska. Warunki stresowe mogą powodować dysfunkcję układu dopaminergicznego, obniżać procesy motywacyjne i powodować kompensacyjne przyjmowanie substancji psychoaktywnych. Podatność na działanie czynników stresowych jest zmienna osobniczo. Substancje psychoaktywne, takie jak kokaina, amfetamina i jej pochodne, działają jako środki wzmacniające pozytywnie, wywołując zmiany nastroju. Ich długotrwałe stosowanie może powodować przetrwałe zmiany plastyczne (np. zaburzenie neurogenezy jak i atrofię neuronów) w układzie limbicznym, prowadząc w efekcie do uzależnień lub innych form psychopatologii np. zaburzeń nastroju. Przyczyną jest rozregulowanie układu dopaminergicznego i zaburzenie lokalnego uwalniania dopaminy w jądrze półleżącym. Podobne zmiany mogą być skutkiem działania czynników stresowych. Badania wskazują, że leki przeciwdepresyjne, mogą zwiększać ekspresję neurotrofowego czynnika pochodzenia mózgowego (BDNF), receptorów TrkB i proliferację neuronów w mózgu, przywracając prawidłowe funkcjonowanie obszarów limbicznych. Istotnym przejawem odmiennego funkcjonowania dopaminergicznego układu mezolimbicznego są różnice między płciami i proces starzenia. Badania epidemiologiczne wskazują na wzrost częstości współwystępowania zaburzeń nastroju, zaburzeń lękowych i uzależnienia od substancji psychoaktywnych. Poszukiwanie neurobiologicznych podstaw zaburzeń afektywnych oraz identyfikacja czynników, w tym epigenetycznych (współzależność czynników genetycznych i środowiskowych), związanych z różną podatnością na stres i predyspozycją do uzależnienia od substancji psychoaktywnych stanowi aktualny problem badawczy. Poznanie neurobiologicznego podłoża różnic indywidualnych związanych z podatnością na działanie środków psychostymulujących może w przyszłości pozwolić na wprowadzenie terapii dostosowanych do potrzeb pacjenta i skuteczniejsze leczenie uzależnienia.
eISSN:2391-5854
ISSN:0033-2674
Journals System - logo
Scroll to top