Celem pracy jest przedstawienie wyników i omówienie metodyki dotychczas podjętych badań nad dysfunkcjami seksualnymi mężczyzn nieheteroseksualnych (MNH) wraz ze sformułowaniem wniosków dla przyszłych projektów badawczych oraz praktyki klinicznej. Praca jest kontynuacją naszej wcześniejszej publikacji, w której szerzej omówiliśmy szczególny kontekst zagadnienia związany ze specyfiką seksualności gejowskiej oraz sytuacją społeczną, dotykającą tych mężczyzn. Badania nad dysfunkcjami i problemami seksualnymi u MNH są nieliczne, a w Polsce nie były wykonywane. Cechuje je niespójna i daleka od doskonałości metodyka, zróżnicowane a zarazem nieporównywalne wyniki a wiele pytań pozostaje nadal bez odpowiedzi. Zwracają uwagę między innymi takie kwestie jak: dobór prób i ich reprezentatywność, czy trafność stosowanych metod identyfikowania dysfunkcji seksualnych. Nadal nie jest jasne czy problemy seksualne występują częściej u mężczyzn nieheteroseksualnych niż heteroseksualnych, w jaki sposób ta grupa sobie z nimi radzi i jak wpływają na ich funkcjonowanie. Dalszego poznania wymagają powiązania dysfunkcji seksualnych w tej grupie z różnymi aspektami tzw. stresu mniejszościowego, jak na przykład zinternalizowaną homofobią czy doświadczaniem dyskryminacji, nadużywaniem substancji psychoaktywnych, infekcją HIV, czy stylem życia seksualnego i partnerskiego.