Cel pracy:
Celem badania była analiza funkcjonowania sumienia emocjonalnego u osób z zaburzeniami nastroju, z uwzględnieniem różnic pomiędzy pacjentami z depresją nawracającą a pacjentami z chorobą afektywną dwubiegunową. Przedmiotem rozważań była również zależność podatności na przeżywanie poszczególnych uczuć moralnych od objawów choroby - zarówno od ich rodzaju, jak i nasilenia.

Metoda:
Analizie poddano wyniki uzyskane od 131 osób: 44 pacjentów z chorobą dwubiegunową, 33 pacjentów z depresją nawracającą oraz 54 osób bez diagnozy zaburzeń psychicznych. W badaniu wzięło udział więcej kobiet (67%) niż mężczyzn (33%), średnia wieku badanych wyniosła 43 lata. Wykorzystano następujące metody badawcze: Skalę Depresji Hamiltona (HAM-D), Skalę Manii Younga (YMRS) oraz Skalę Uczuć Moralnych (SUM-5).

Wyniki:
Zaobserwowano istotne statystycznie różnice pomiędzy badanymi grupami w zakresie funkcjonowania sumienia emocjonalnego ocenianego przy pomocy SUM-5. Pacjenci z zaburzeniami nastroju opisywali siebie jako doświadczających niektórych z wyróżnionych emocji moralnych z inną podatnością niż osoby zdrowe. Podobnie, dostrzeżono odmienne przeżywanie tego rodzaju uczuć w grupach pacjentów z depresją nawracającą i choroba dwubiegunową oraz zależność funkcjonowania ich sumienia emocjonalnego od rodzaju i nasilenia doświadczanych objawów, określanych na skalach HAM-D i YMRS.

Wnioski:
Sumienie emocjonalne osób z zaburzeniami nastroju może mieć specyficzne cechy, mniej wyraźne u zdrowych badanych. Wzięcie tego pod uwagę wydaje się być ważnym aspektem rozumienia pacjentów, pomocnym podczas budowania z nimi leczącej relacji.