Współwystępowanie migreny i depresji stanowi ważny problem kliniczny. Badania populacyjne wskazują, że pacjenci chorujący na migrenę są bardziej niż populacja ogólna narażeni na rozwój depresji. Odwrotna zależność również jest obserwowana w dużych badaniach populacyjnych. Rozpowszechnienie depresji wzrasta, a w konsekwencji wzrastają także koszty jej leczenia i konsekwencje społeczne. W odniesieniu do migreny, jest to druga w kolejności choroba neurologiczna z największym obciążeniem zdrowotnym. Obie jednostki chorobowe istnieją od wielu lat, jednakże dopiero w ostatnim czasie dokonał się postęp w zakresie rozumienia jej patomechanizmu. Etiopatogeneza zarówno migreny jak i depresji nie jest do końca poznana, prawdopodobnie jest wieloczynnikowa i złożona. W literaturze uwzględniane są zaburzenia neuroprzekaźnictwa, układ immunologiczny i predyspozycja genetyczna. Autorzy prezentują teorie etiopatogenetyczne obu chorób, ich rozpowszechnienie. Dzięki postępom w poszukiwaniu przyczyn opisywanych jednostek chorobowych odkrywane i badane są nowe punkty uchwytu dla terapii. Autorzy publikacji analizują także dane dotyczące współchorobowości tych schorzeń, omawiają prawdopodobne czynniki leżące u jej podłoża. Migrena często współwystępuje z różnymi chorobami przewlekłymi. Autorzy opisują predyktory kliniczne wystąpienia depresji u osób chorujących na migrenę, podkreślając znaczenie przesiewowego badania w kierunku depresji osób chorujących na migrenę.