Zaburzenia depresyjne są obecnie diagnozowane na podstawie kryteriów diagnostycznych ICD 10 (International Classification of Diseases) i DSM V (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders), obejmują osiowe objawy depresji i objawy dodatkowe, które muszę współwystępować przez co najmniej dwa tygodnie. Migrena diagnozowana jest na podstawie Międzynarodowej Klasyfikacji Bólów Głowy. Dzieli się zasadniczo na migrenę z aurą i bez aury, a ze względu na częstość napadów na migrenę epizodyczną i przewlekłą. Strategią terapeutyczną w leczeniu depresji jest stosowanie farmakoterapii w połączeniu z psychoterapią, natomiast w leczeniu migreny strategia zależy od częstości napadów bólu głowy (migrena epizodyczna vs migrena przewlekła) i od chorób współistniejących. W zakresie farmakoterapii zaburzeń depresyjnych leczenie pierwszej linii to leki z grupy z selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Poszzczególni przedstawiciele tej grupy leków różnią się cechami charakterystycznymi co jest istotne przy indywidualnych decyzjach terapeutycznych. Pozostałe grupy obejmują inne leki. Nowością jest wprowadzenie do leczenia migreny przeciwciał monoklonalnych skierowanych przeciwko białku CGRP lub receptorowi dla tego białka istnieje wiele doniesień wskazujących na szczególną przydatność przeciwciał monoklonalnych modyfikujących działanie białka CGRP – w leczeniu migreny u chorych z depresją.