Cel:
Celem pracy była ocena skuteczności jednorazowego wlewu ketaminy oraz czynników klinicznych i biochemicznych ją warunkujących, u pacjentów z depresją w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej (CHAD), u których stosowanie leków przeciwdepresyjnych nie przyniosło poprawy.

Metoda:
Badano 42 pacjentów (32 kobiet, 10 mężczyzn) w wieku 22-67 lat z depresją w przebiegu CHAD otrzymujących ≥1 lek normotymiczny pierwszej lub/i drugiej generacji. Po odstawieniu leków przeciwdepresyjnych (≥7 dni), wykonywano wlew ketaminy (0.5mg/kg masy ciała). Ocenę depresji w 17-punktowej Skali Depresji Hamiltona przeprowadzano przed oraz po 1, 3, 7 i 14 dniach po podaniu ketaminy. Kryterium poprawy klinicznej stanowiło zmniejszenie sie o ≥50% punktacji w skali Hamiltona po 7 dniach. W podgrupie 20 pacjentów, przed podaniem ketaminy wykonano badania stężenia homocysteiny, witaminy B12, kwasu foliowego, neurotrofin oraz białek reakcji zapalnej.

Wyniki:
W całej grupie nasilenie depresji w skali Hamiltona istotnie zmniejszyło się po 24 godzinach od podania ketaminy z 22,6+5,1 do 15,6+7,4 punktów. Po 7 dniach wynosiło 13±7 i po 14 dniach 11,8±7,8 punktów. Osoby z poprawą kliniczną (n=22) miały istotnie częstsze występowanie uzależnienia od alkoholu oraz alkoholizmu w rodzinie. Badania biochemiczne w podgrupie 20 pacjentów wykazały u osób z poprawą kliniczną (n=10) wyższe stężenia witaminy B12 oraz receptora 1 czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego w surowicy przed podaniem ketaminy. Wlew ketaminy był dobrze tolerowany.

Wnioski:
Wyniki potwierdzają szybki przeciwdepresyjny efekt infuzji ketaminy utrzymujący się przez 2 tygodnie, u znacznej części pacjentów z depresją w przebiegu CHAD oraz dobrą tolerancję kliniczną takiej procedury. Wykazano również niektóre czynniki kliniczne i biochemiczne związane z korzystnym działaniem ketaminy.