Cel pracy:
Ciało odgrywa istotną rolę w procesie kształtowania poczucia własnej wartości, zwłaszcza u osób w stadium adolescencji. Celem badań własnych była adaptacja samoopisowego narzędzia Family Fat Talk Questionnaire (FFTQ) Mc Donald i zespołu.

Metoda:
Badaniem objęto 391 osób na przełomie późnej adolescencji i wczesnej dorosłości. Zastosowano: 1) ankietę osobową – celem kontrolowania zmiennych ubocznych, 2) Family Fat Talk Questionnaire w polskiej wersji językowej (FFTQ-PL) oraz 3) Kwestionariusz wizerunku ciała (KWCO) A. Głębockiej, dla sprawdzenia trafności zewnętrznej. Badania prowadzono online od grudnia 2022 do lutego 2023.

Wyniki:
Wyniki badań wskazują, że FFTQ-PL ma zadowalającą rzetelność, trafność zewnętrzną, a jego dwuczynnikowa konstrukcja (czynnik 1. – „Ja”; czynnik 2. – „Rodzina”) potwierdziła się. Odnotowano ponadto, że większe natężenie rodzinnego fat talk występuje u kobiet niż u mężczyzn; (najwyższy wynik w FFTQ-PL uzyskały osoby identyfikujące się jako „inna płeć”, jednak z uwagi na niską liczebność tej podgrupy, obserwację tę należy traktować z dużą ostrożnością). Udowodniono też, że wysoki wynik w zakresie rodzinnego fat talk mierzony FFTQ-PL współistnieje z wysoką wartością wskaźnika masy ciała (BMI), z większą różnicą w zakresie masy ciała realnej i idealnej, z większym poczuciem bycia grubym, mniejszym poczuciem atrakcyjności i większym przekonaniem, że myślenie o własnym ciele wynika ze stosunku rodziny i bliskich do cielesności.

Wnioski:
Miarę tę warto wykorzystać w badaniach przesiewowych do identyfikowania osób – szczególnie adolescentów – angażujących się w autodewaluujące konwersacje na gruncie rodziny. Okazuje się bowiem, że fat talk, szczególnie w przypadku osób o negatywnym obrazie własnego ciała, może stać się czynnikiem ryzyka dla podejmowania ryzykownych praktyk związanych z jedzeniem.