Według Amerykańskiego Towarzystwa Reumatologicznego fibromialgia (FMS- fibromyalgia syndrome) jest często występującym problemem zdrowotnym charakteryzującym się uogólnionym bólem i tkliwością. Ból i tkliwość, choć przewlekłe, wykazują tendencję do zmienności zarówno, w zakresie intensywność, jak i lokalizacji. Pacjenci z FMS czują się zmęczeni, często cierpią na zaburzenia snu. Ocenia się, że FMS występuję u 2 do 4 procent populacji, najczęściej u kobiet, ale dotyczy również mężczyzn. Pierwsze objawy FMS najczęściej pojawiają się u pacjentów w średnim wieku, ale mogą również wystąpić u nastolatków jak i w wieku podeszłym. Przyczyny występowania są wciąż niejasne. W ostatnim czasie z występowaniem FMS łączono wiele czynników zakaźnych. Również niektóre geny mogą potencjalnie zwiększać ryzyko zachorowania na FMS i inne schorzenia, często z nią współistniejące. Geny w istotny sposób determinują osobniczą wrażliwość i reakcję na ból, jakość układu przeciwbólowego i złożoną biochemię odczuwania bólu. Diagnoza i terapia może być skomplikowana i wymaga współpracy wielu specjalistów. Reumatolodzy często rozpoznają FMS i różnicują ją z innymi chorobami reumatoidalnymi. Pacjenci z FMS mogą także wymagać pomocy w Klinikach Chorób Psychicznych (ambulatoryjnie) w związku z towarzyszącymi FMS problemami mentalnymi. Ponieważ możliwości leczenia farmakologicznego są bardzo ograniczone i tylko złożona, kompleksowa terapia daje względnie dobre wyniki, plan leczenia powinien obejmować również elementy fizjoterapii.