Cel pracy:
Celem pracy była ocena częstości występowania choroby refluksowej przełyku (ChR) u dziewcząt z jadłowstrętem psychicznym (JP)

Metoda:
Udział w badaniu zaproponowano dziewczętom z JP w wieku 12-18 lat hospitalizowanym w Klinice Psychiatrii Wieku Rozwojowego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Kryteriami wyłączenia były: obecność innych niż JP zaburzeń psychicznych oraz leczenie lekami prokinetycznymi i(lub) lekami zobojętniającymi np. inhibitorami pompy protonowej lub antagonistami receptora histaminowego w trakcie ostatnich 2 tygodni. Od pacjentek zebrano wywiad dotyczący objawów ze strony przewodu pokarmowego mogącym odpowiadać ChR. Wykonano pomiary antropometryczne w celu oceny stanu odżywienia. U wszystkich pacjentek wykonano 24-godzinną pH-impedancję. Zapis pH-impedancyjny uznawano za nieprawidłowy, gdy ogólna liczba epizodów przekraczała 70 i/lub wyrażony w procentach ogólny czas ekspozycji błony śluzowej przełyku na kwaśną treść przekraczał 6%.

Wyniki:
Do badania włączono 23 pacjentki. Dziewczęta zgłaszały liczne dolegliwości tj. ból w nadbrzuszu, nudności, wymioty, zgagę, ból w klatce piersiowej, nadmierne odbijanie. Jedynie u 2 (8,7%) dziewcząt z JP zdiagnozowano ChR na podstawie 24-godzinnej pH-impedancji. Pacjentki z ChR prezentowały restrykcyjny typ anoreksji.

Wnioski:
Częstość ChR u dziewcząt z JP jest relatywnie niska mimo bardzo powszechnego zgłaszania przez nie objawów sugerujących to rozpoznanie. W związku z tym rozpoznanie ChR u pacjentów z JP nie może opierać się tylko na objawach, ale powinno być potwierdzone badaniem obiektywnym, najlepiej pH-impedancją.