Dysforia płci u osób chorujących na schizofrenię może wynikać ze zmienionej urojeniowo identyfikacji z płcią lub ujawniać się niezależnie od procesu psychotycznego. Rozróżnienie tych sytuacji jest nie tylko wyzwaniem diagnostycznym, ale wpływa także na podejmowanie decyzji terapeutycznych. Z dokonanego przeglądu literatury wynika, że różnego rodzaju urojeniowe przekonania dotyczące przynależności do innej płci, budowy lub zmian zachodzących w narządach płciowych występują o około jednej czwartej pacjentów chorujących na schizofrenię. Współczesne klasyfikacje zaburzeń zmierzają w kierunku zniesienia zaburzeń psychotycznych jako kryterium dyskwalifikującego rozpoznanie zaburzeń identyfikacji z płcią. Zwraca się także uwagę, że schizofrenia może zmieniać obraz zaburzeń identyfikacji z płcią, np. przez nadawanie znaczeń i urojeniowe interpretacje faktu niezgodności płci fenotypowej z poczuciem przynależności płciowej. Równocześnie, przed podjęciem decyzji terapeutycznych (szczególnie ukierunkowanych na zmianę płci), konieczne jest wykluczenie psychotycznego podłoża pragnienia zmiany płci. W przypadku współwystępowania zaburzeń, kluczowym staje się ocena chronologii i dynamiki występowania poszczególnych objawów, ich stałości (przedłużona obserwacja), krytycyzmu pacjenta i odpowiedzi na leczenie przeciwpsychotyczne.