Cel pracy:
Celem pracy było określenie częstości hospitalizacji z powodu zatruć alkoholem etylowym w Oddziale Pediatrii oraz próba identyfikacji czynników mających wpływ na ich występowanie w populacji dzieci i młodzieży.

Metoda:
Analizie poddano dokumentację medyczną 227 pacjentów hospitalizowanych z powodu zatruć etanolem. Sto osiem (48%) pacjentów stanowiły dziewczęta, 119 (52%) chłopcy. Średni wiek badanych wynosił 14,9 lat ±2,1 SD. Przeanalizowano dane dotyczące samych pacjentów, ich rodzin oraz okoliczności zdarzenia.

Wyniki:
Zatrucia etanolem stanowiły 2,8% ogółu hospitalizacji, a liczba hospitalizacji w latach 2000-2011 miała tendencję wzrostową, z wahaniami w poszczególnych latach. Dominującymi napojami alkoholowymi były alkohole wysokoprocentowe. Ponad 10% pacjentów wymagało krótkotrwałej hospitalizacji w warunkach Oddziału Anestezjologii i Intensywnej Terapii. U 13% u dzieci stwierdzano dodatkowe zatrucie lekami lub narkotykami, a u 10% zatruciu towarzyszył uraz kończyn lub głowy. U 25% dziewcząt odnotowano ryzykowne zachowania seksualne. Większość dzieci pochodziła z rodzin pełnych z wykształceniem podstawowym, a w ponad 20% z nich obecny był alkoholizm. W rodzinach niepełnych, częściej nieobecnym rodzicem był ojciec, a brak stałego źródła dochodu częściej dotyczył matek.

Wnioski:
Nie istnieją jednolite standardy wielospecjalistycznej opieki medycznej nad dziećmi zatrutymi etanolem. Wskazana jest identyfikacja dzieci spożywających alkohol przez Lekarzy Podstawowej Opieki Zdrowotnej, Lekarzy Pediatrów, Pedagogów i Psychologów, a także zapewnienie długofalowej i kompleksowej opieki nad nieletnimi, których hospitalizowano z powodu zatrucia etanolem.