Cel pracy:
Część badań sugeruje, że tożsamość homoseksualna może być związana ze zmniejszonym, w stosunku do heteroseksualnej, ryzykiem rozpoznania wytrysku przedwczesnego (WP). Celem badania było u sprawdzenie takiego związku wraz z eksploracją możliwych odpowiedzialnych za niego mechanizmów.

Metoda:
W prezentowanym badaniu wykorzystano bazę danych uzyskaną w ramach przekrojowego, internetowego badania dotyczącego seksualności polskich mężczyzn heteroseksualnych (MH; N = 1121), homoseksualnych (MG; N = 1789) i biseksualnych (MB; N = 743). Zmienną zależną było rozpoznanie WP postawione na podstawie wyniku kwestionariusza PEDT. Zmiennymi wyjaśniającymi były: charakterystyka wzorców seksualnych i partnerskich, zdrowie, a w grupie MG i MB stres mniejszościowy. Przeprowadzono statystyczne analizy jedno- i wieloczynnikowe.

Wyniki:
Tożsamość homoseksualna okazała się być niezależnym negatywnym predyktorem rozpoznania WP. Preferowanie insertywnej aktywności penetracyjnej (w tym pochwowej), lęk zadaniowy i trudności finansowe zwiększały ryzyko WP, z kolei doświadczenie insertywnych i receptywnych form seksu oralnego i analnego, ale nie pochwowego, wyższy poziom wykształcenia, lepsze ogólne funkcjonowanie seksualne i regularna aktywność fizyczna takie ryzyko zmniejszały. Znaczenie predykcyjne tożsamości homoseksualnej zanikło w modelach wieloczynnikowych w grupie mężczyzn w związkach.

Wnioski:
Tożsamość homoseksualna związana jest z niższym ryzykiem rozpoznania WP. Może to wynikać z odmienności seksualności MG i MH oraz innych czynników psychospołecznych.