Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie ewolucji postrzegania głodu alkoholu, który jest jednym z objawów zespołu uzależnienia od alkoholu; a także jakie to miało odzwierciedlenie w klasyfikacjach diagnostycznych. Omówione zostaną również modele powstawania głodu alkoholu, wyjaśniające etiologię tego zjawiska oraz narzędzia służące do jego pomiaru. Pojęcie objawu głodu alkoholu, definiowanego jako silna potrzeba lub przymus picia alkoholu, funkcjonowało od wielu lat nie tylko w praktyce klinicznej, ale również w świecie nauki, jako pojęcie immanentnie związane z uzależnieniem od alkoholu. Wśród specjalistów i badaczy nie było jednak zgodności, co do etiologii tego zjawiska i modelu jego powstawania. Niektórzy badacze podkreślają jego aspekt emocjonalno – motywacyjny. W piśmiennictwie akcentowana jest także jego natura poznawczo – behawioralna. Objaw głodu alkoholu został przyjęty jako kryterium diagnostyczne zespołu uzależnienia od alkoholu w Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD 10. W 2013 roku został również uwzględniony jako objaw występujący w zaburzeniach używania alkoholu w klasyfikacji zaburzeń psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego DSM 5. W badaniach klinicznych i w praktyce terapeutycznej stosuje się szereg narzędzi do pomiaru głodu alkoholu. Wśród mich można wyróżnić: Specyficzny Test Scenek związanych z Alkoholem (The Alcohol Specific Role Play Test), Skala Picia Obsesyjno-Kompulsyjnego (Obsessive Compulsive Drinking Scale - OCDS), Lubecka Skala Głodu Alkoholowego (Lubeck Craving Scale – LCRR) lub Kwestionariusz Chęci Spożycia Alkoholu (Alcohol Urge Questionaire – AUQ).