Rozwój metod leczenia uzależnienia od nikotyny postępuje powoli, gdyż osoby z zaburzeniami psychicznymi są zazwyczaj wykluczane z udziału w badaniach klinicznych. Istnieje szereg możliwości terapeutycznych wspomagania rzucenia palenia, obejmujących interwencje psychologiczne i farmakologiczne, które powinny być oferowane osobom z zaburzeniami psychicznymi palącymi papierosy. Pierwszym krokiem w pomaganiu osobom palącym wyroby tytoniowe i uzależnionym od nikotyny jest ocena intensywności palenia tytoniu i potwierdzenie uzależnienia od nikotyny. Aktualnie dysponujemy kilkoma formami metod leczenia uzależnienia od nikotyny – od edukacji, psychoterapii poprzez farmakoterapię i terapię zastępczą po uzyskanie stopniowych postępów z zastosowaniem metody redukcji szkód. W leczeniu farmakologicznym uzależnienia od nikotyny można wybrać nikotynową terapię zastępczą, wareniklinę lub bupropion. Zwiększenie skuteczności może być osiągnięte poprzez prowadzenie terapii antynikotynowej w ramach leczenia psychiatrycznego oraz promocji redukcji szkód jako akceptowalnego wyjściowego celu terapeutycznego. Strategia redukcji szkód jest podejściem do rozważenia indywidualnie, szczególnie w przypadku osób niezdolnych do zaprzestania palenia papierosów, pacjentów z ograniczonym wglądem chorobowym, pacjentów w zaostrzeniu choroby oraz uporczywie niewspółpracujących. W pracy przedstawiono zalecenia Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego odnośnie diagnostyki oraz różnych metod leczenia uzależnienia od nikotyny u pacjentów z zaburzeniami psychicznymi.