Cel pracy:
Celem badań była ocena zdrowia psychicznego, zarówno w ujęciu negatywnym, czyli obecność zaburzeń, jak i pozytywnym- dobrostan osób chorujących na choroby tkanki łącznej. Ze względu na specyfikę chorób tkanki łącznej, m.in. ich nieprzewidywalny przebieg, często towarzyszący pacjentom ból do analiz włączono wybrane zmienne kliniczne oraz socjodemograficzne.

Metoda:
W badaniu wzięło udział 101 osób, w tym 81 kobiet i 20 mężczyzn w wieku od 18 do 57 lat chorujących na różne choroby tkanki łącznej. Część osób wypełniało kwestionariusze podczas spotkania grup wsparcia (38, 6%), pozostałe z wykorzystaniem Internetu. Wykorzystano kwestionariusz HADS-M do badania wskaźników zdrowia psychicznego w ujęciu negatywnym, Kwestionariusz PERMA-Profil do oceny dobrostanu (wskaźnik zdrowia psychicznego w ujęciu pozytywnym) oraz ankietę własną dotyczącą danych klinicznych i socjodemograficznych.

Wyniki:
Badani chorujący na choroby tkanki łącznej charakteryzują się wysokim nasileniem objawów lęku i depresji. Zaobserwowano związki między zdrowiem psychicznym a wybranymi zmiennymi klinicznymi i socjodemograficznymi np. większy ból wiąże się z wyższymi wskaźnikami lęku i depresji oraz niższym dobrostanem; z wiekiem zwiększa się dobrostan.

Wnioski:
Istotne jest monitorowanie zdrowia psychicznego osób przewlekle chorujących somatycznie, w tym na choroby tkanki łącznej, szczególnie osób młodych, w początkowym okresie choroby, odczuwających silny ból, mieszkańców wsi i małych miejscowości, gdzie ograniczony jest dostęp wsparcia.