Jadłowstręt psychiczny (JP) jest uważany za jedno z najtrudniejszych do leczenia zaburzeń psychicznych. Egosyntoniczna natura choroby sprawia, iż pacjenci z trudem podejmują decyzję o leczeniu, a wśród osób leczonych odsetek przedwczesnego przerwania terapii (tzw. „drop out”) jest wysoki. Te uwarunkowania powodują, iż leczenie pacjentów z JP może trwać bardzo długo, a choroba przybiera formę chroniczną, co zwiększa cierpienie chorych. Od wielu lat badacze zastanawiają się, jak wymiernie im pomóc. W ciągu ostatnich lat obserwujemy rozwój wielu nowych modeli leczenia osób z zaburzeniami odżywiania, w tym z JP, które dostarczają dowodów potwierdzających swoją skuteczność, zwłaszcza w grupie osób dorosłych. Wśród nich coraz większe uznanie zyskują terapie należące do tzw. „trzeciej fali” terapii poznawczej, mające najczęściej formę treningów. Ich prezentacji, uzupełnionej o dowody na ich efektywność (ang. evidence based therapy), został poświęcony niniejszy artykuł. Wiedza ta może ułatwić klinicystom podjęcie odpowiedniej decyzji dotyczącej uzupełnienia tradycyjnych form leczenia w ramach opieki stacjonarnej i ambulatoryjnej.