Wielokrotne monitorowane zabiegi elektrowstrząsowe (MMECT) – czy na pewno wyłącznie domena historii psychiatrii? Opis przypadku
Więcej
Ukryj
1
Katedra i Klinika Psychiatrii Dorosłych, Wydział Nauk Medycznych w Katowicach, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Data nadesłania: 23-06-2022
Data ostatniej rewizji: 19-10-2022
Data akceptacji: 06-11-2022
Data publikacji online: 30-04-2024
Data publikacji: 30-04-2024
Autor do korespondencji
Jan Chrobak
Katedra i Klinika Psychiatrii Dorosłych
Wydział Nauk Medycznych w Katowicach
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
ul. Ziołowa 45/47, 40-635 Katowice
Psychiatr Pol 2024;58(2):343-349
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Elektrowstrząsy są metodą stosowaną w psychiatrii od 1938r i pomimo swej dość burzliwej historii wciąż pozostają najskuteczniejszą metodą leczenia ciężkich chorób psychicznych. Pomimo wysokiej skuteczności i dobrego profilu bezpieczeństwa metody, pacjenci w katatonii wymagają najczęściej dużej liczby zabiegów. Niesie to za sobą długi czas hospitalizacji oraz konieczność wielokrotnego wprowadzania pacjenta w znieczulenie ogólne. W 1966 roku Blachly zaproponował, by podczas pojedynczego znieczulenia wywołać więcej niż jeden napad padaczkowy. Zgodnie z tą metodą pacjent miał być stale monitorowany (EKG, EEG) podczas serii elektrowstrząsów, która składała się z 2 do nawet 8 zabiegów. Dla uproszczenia metodę nazwano multiple-monitored ECT (MMECT) jako wielokrotne monitorowane zabiegi EW. Praca oparta jest na historii choroby Pacjentki z rozpoznaniem schizofrenii katatonicznej. W związku z niewystarczającym efektem zabiegów pojedynczych zdecydowano się na metodę MMECT, które wykonywano w seriach po 3 zabiegi, dwa razy w tygodniu. Dzięki terapii uzyskano remisję objawów katatonicznych. W badaniach na różnych populacjach chorych wykazano, że MMECT skraca czas hospitalizacji, czas występowania ostrych objawów oraz zmniejszała łączne narażenie pacjenta na środki anestetyczne i zwiotczające. Jak pokazuje powyższy przypadek MMECT może być potencjalnie traktowany jako bezpieczna alternatywa leczenia w przypadkach wymagających dużej liczby zabiegów, opornych na standardowe formy terapii.