Cel:
Zbadanie czy otyłość wpływa na funkcje poznawcze u osób chorujących psychicznie.

Metoda:
Do badań zakwalifikowano 91 z rozpoznaną chorobą psychiczną, w tym 51 kobiet i 40 mężczyzn, średni wiek badanych wynosił 46 lat. Osoby te były pod stałą opieką psychiatryczną, byli to uczestnicy ośrodków wsparcia. Nadwagę i otyłość mierzono wg wskaźnika BMI. Otyłość brzuszną wg wytycznych IDF i wskaźnika WHR. Funkcje poznawcze badano przy pomocy testu STMS, Testu Fluencji Słownej oraz Testu Uczenia Słuchowego Reya.

Wyniki:
Otyłość brzuszną rozpoznano u 70% badanych wg wytycznych IDF i 61% wg wskaźnika WHR, u kobiet wyniki te wniosły odpowiednio: 83% i 94%, podczas gdy u mężczyzn 62% i 32%. Rozkład BMI w badanej grupie wyniósł odpowiednio: otyłość II st. -5 os. (5%), otyłość I st.-26 os. (35%), nadwaga-32 os. (35%), BMI prawidłowe -27 os. (30%), niedowaga-1 os. (2%) . Istniała ujemna korelacja miedzy WHR, obwodem talii a myśleniem abstrakcyjnym, pamięcią bezpośrednią i pamięcią odroczoną. BMI i masa ciała korelowały ujemnie jedynie z pamięcią odroczoną. Liczba przyjmowanych przez osoby badane leków wykazywała dodatnią korelację z masą ciała i obwodem talii. U kobiet zaobserwowano ujemne korelacje pomiędzy funkcjami poznawczymi a masą ciała, nadwagą i otyłością brzuszną. U mężczyzn wyżej wymienione korelacje nie występowały, zaobserwowano jedynie związki funkcji poznawczych z wiekiem.

Wnioski:
Otyłość przyczynia się do spadku funkcji poznawczych szczególnie w zakresie pamięci bezpośredniej i myślenia abstrakcyjnego.