ARTICLE
Nerwicowe cechy osobowości i związane z nimi dysfunkcjonalne postawy pacjentów jako czynniki predysponujące do wystąpienia myśli samobójczych pod koniec intensywnej psychoterapii
Więcej
Ukryj
1
Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum, Katedra Psychoterapii
Data nadesłania: 08-06-2017
Data ostatniej rewizji: 29-01-2018
Data akceptacji: 08-04-2018
Data publikacji online: 31-08-2019
Data publikacji: 31-08-2019
Autor do korespondencji
Paweł Rodziński
Katedra Psychoterapii UJ CM, ul. Langiewicza 16/22, 35-021 Rzeszów, Polska
Psychiatr Pol 2019;53(4):883-899
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Cel pracy:
Określenie związków pomiędzy cechami osobowości typowymi dla zaburzeń nerwicowych i dysfunkcjonalnymi postawami deklarowanymi przez pacjentów bez MS przed leczeniem a wystąpieniem MS pod koniec cyklu intensywnej psychoterapii prowadzonej w podejściu integracyjnym z przewagą podejścia psychodynamicznego w oddziale dziennym z powodu zaburzeń nerwicowych, behawioralnych lub zaburzeń osobowości.
Metoda:
Kwestionariusz objawowy KO„O” pozwalający ocenić MS, Kwestionariusz osobowości nerwicowej KON-2006 pozwalający ocenić cech osobowości nerwicowej i deklarowane postaw pacjentów oraz Ankieta życiorysowa wypełnione przez grupę 680 pacjentów leczonych po raz pierwszy w dziennym oddziale psychoterapeutycznym. Analizie statystycznej poddano wyodrębnioną grupę 466 pacjentów nie zgłaszających wyjściowo MS, z czego u 4% wystąpiły MS pod koniec leczenia.
Wyniki:
Stwierdzono szereg postaw deklarowanych przez pacjentów, które w istotnym stopniu predysponowały do wystąpienia MS pod koniec cyklu intensywnej psychoterapii. Należały do nich: agresja fizyczna wobec bliskich (p<0,001), fantazje wielkościowe(p=0,043), skłonności rezygnacyjne(p=0,022), związane z rezygnacją poczucie straty okazji życiowych (p=0,037), a także kierowanie się głównie intuicją (p=0,035). Stwierdzono również, że zadeklarowanie pewnych postaw istotnie wiązało się z mniejszymi niż przeciętne szansami na wystąpienie MS pod koniec leczenia.
Wnioski:
U pacjentów deklarujących wymienione postawy, wyższe niż u pozostałych ryzyko wystąpienia MS pod koniec cyklu psychoterapii (10–30% vs 4%) wskazuje na obecność określonych dysfunkcji osobowości, nad którymi intensywna praca psychoterapeutyczna wymaga szczególnej ostrożności – może wyzwalać napięcia emocjonalne prowadzące do wystąpienia MS. Można przypuszczać, że wystąpienie MS jest następstwem przebudowy mechanizmów obronnych podczas pracy nad wglądem, konfrontacją z przyczynami i konsekwencjami własnej agresywności fizycznej wobec bliskich, urealnianiem wielkościowego myślenia na swój temat i wglądem w jego funkcję oraz wglądem w przyczyny postaw rezygnacyjnych.