Cel:
Celem pracy była ocena częstości występowania objawów depresji i lęku u pacjentów po nagłym zatrzymaniu krążenia (NZK) w odniesieniu do osób po przebytym zawale mięśnia sercowego bez NZK i osób zdrowych. Dokonano także analizy wpływu wybranych parametrów socjodemograficznych i klinicznych oraz czasu trwania NZK na obecność i nasilenie objawów depresyjnych i lękowych w poszczególnych grupach.

Metoda:
W badaniu wzięło udział 30 osób po NZK i 31 osób po zawale serca bez NZK. Grupę kontrolną utworzyło 30 osób zdrowych. Do oceny stanu psychicznego użyto oryginalnie opracowanego kwestionariusza, a obecność i nasilenie badanych objawów oceniano Skalą Depresji Hamiltona (HDRS) i Skalą Lęku Hamiltona (HAMA-A).

Wyniki:
Wykazano istotnie statystycznie wyższy średni poziom depresji i częstsze występowanie lęku u osób po nagłym zatrzymaniu krążenia (grupa badana) i po zawale serca (grupa odniesienia) w porównaniu z grupą kontrolną. Nie zanotowano istotnych statystycznie różnic pomiędzy występowaniem lęku w grupie badanej i odniesienia. Nie wykazano wpływu czasu zatrzymania krążenia na występowanie objawów depresji i lęku w badanej grupie.

Wnioski:
W grupie osób po przebytym NZK najczęstszym zaburzeniem psychicznym jest depresja. Zaburzenia depresyjne i lękowe występują w grupie pacjentów po przebytym NZK istotnie częściej niż u osób zdrowych. Nie odnotowano różnic w częstości występowania i nasilenia objawów depresji u osób po NZK w porównaniu do chorych po zawale serca, którzy nie doświadczyli NZK. Opisywane wybrane parametry socjodemograficzne i kliniczne nie miały wpływu na występowanie objawów depresji i lęku w badanych grupach.