Cel pracy:
Dane epidemiologiczne wskazują, że zaburzenia psychiczne coraz częściej występują w polskiej populacji. Świadomość dotycząca ich pochodzenia, rozpowszechnienia, objawów a także sposobów leczenia jest wciąż ograniczona. Związane z zaburzeniami psychicznymi zjawisko stygmatyzacji jest ważne ze względów moralnych a także praktycznych. Stygmatyzacja oraz dyskryminacja bardzo silnie wpływają na decyzję o podjęciu procesu terapeutycznego, a także jego przebiegu u osób chorych, w rezultacie więc na możliwość ich powrotu do normalnego funkcjonowania w życiu codziennym i pełnieniu ról społecznych. Celem pracy było zbadanie opinii dotyczącej postrzegania osób chorych psychicznie, ich stygmatyzacji oraz dystansu wobec nich w Polsce.

Metoda:
Grupa złożona z 1309 respondentów została przebadana autorskim kwestionariuszem rozpowszechnionym za pomocą mediów internetowych.

Wyniki:
Wyniki badania wskazują na wysoki poziom stygmatyzacji pacjentów psychiatrycznych zarówno w subiektywnej ocenie ich wyglądu, intelektu, jak i poczucia wyższości nad nimi. Piętno pacjenta psychiatrycznego bardzo mocno ukazane jest również w aspekcie ekonomicznym wynikającym z niechęci respondentów do zatrudnienia, a nawet współpracy z osobami dotkniętymi schorzeniami z kręgu chorób psychicznych.

Wnioski:
Niewątpliwie jednym z priorytetów w dziedzinie zdrowia psychicznego staje się przeciwdziałanie zjawisku stygmatyzacji oraz dyskryminacji osób dotkniętych problemem zdrowia psychicznego.