Cel:
Celem badania było ustalenie, czy pacjenci chorzy na typ przeczyszczający bulimii i / lub nie - bulimii, leczeni inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny, SI- 5 -HT (fluoksetyna), mają erozję zębów i zmiany w wybranych składnikach buforowych śliny przyusznej (wodorowęglany, fosforany, mocznik), w stosunku do zdrowej populacji.

Metoda:
Kontrolowane badanie kliniczne zostało zaprojektowane dla trzech, dopasowanych co do wieku i płci (młode kobiety) grup 94 pacjentek: z bulimią otrzymujących fluoksetynę 40 mg/dzień, niebulimicznych pacjentek z diagnozą afektywnych zaburzeń dwubiegunowych otrzymujących fluoksetynę 20 mg/dzień i zdrowej grupy kontrolnej. Ślinę ze ślinianki przyusznej pobierano od pacjentów za pomocą kapsuły Lashley’a w spoczynku i po stymulacji chemicznej 3% roztworem kwasu cytrynowego. W badaniu klinicznym określono erozję jako utratę powierzchni zębów poprzez wskaźnik (TWI). W wyselekcjonowanej ślinie oznaczono całkowite stężenia fosforanów nieorganicznych, wodorowęglanów, mocznika i pH.

Wyniki:
U pacjentów z bulimią stwierdzono wyższy indeks TWI (24%) oraz niższy poziom pH, wodorowęglanów i fosforanów w ślinie. Nie było istotnych różnic w stężeniu mocznika.

Wnioski:
Utrata tkanek zęba o typie erozyjno – abrazyjnym wydaje się być istotnym narzędziem diagnostycznym w bulimii. Występowanie zmian w strukturze zębów może być związana z utratą ochronnej funkcji śliny, czego dowodem jest zmniejszenie wartości pH i stężeń jonów buforujących. U osób z żarłocznością psychiczną o typie przeczyszczającym, leczonych długoterminowo lekami z grupy SI-5-HT wskazany jest monitoring parametrów ślinowych, takich jak szybkość wydzielania śliny, pH, składniki buforowe oraz regularna stomatologiczna kontrola stanu tkanek jamy ustnej.