Cel pracy:
Analiza wzajemnych zależności pomiędzy pięcioma globalnymi wymiarami osobowości obojga rodziców i doświadczeniami matek w zakresie karmienia dziecka / opieki nad nim oraz ustalenie ich roli jako predyktorów tendencji do doświadczenia symptomów depresji poporodowej.

Metoda:
Zbadano 223 pary oczekujące narodzin pierwszego dziecka (I etap), z czego 143 pary w około pięć miesięcy po porodzie (II etap). Zastosowano Inwentarz Osobowości NEO-FFI, Edynburską Skalę Depresji Poporodowej (EPDS) oraz Skalę Matka i Dziecko (MBAS).

Wyniki:
Wyniki w EPDS były powiązane w parach. Mierzona przed narodzinami dziecka neurotyczność obojga rodziców wiązała się z wyższymi wskaźnikami depresji poporodowej w ocenie własnej i partnera/ki. Neurotyczność kobiet negatywnie wiązała się z ogólną pewnością siebie matek w opiece nad niemowlęciem i postrzeganą przez matki pozytywną czujnością dziecka w czasie karmienia (związaną też z wyższą ekstrawersją kobiet). Ogólna pewność siebie matek w opiece nad niemowlęciem negatywnie wiązała się z depresją poporodową u obojga partnerów. Postrzegana czujność dziecka oraz ogólna pewność siebie matki były istotnymi mediatorami związku neurotyczności matek (i ich ekstrawersji w przypadku czujności) ze wskaźnikiem w EPDS u kobiet. Podobieństwo partnerów pod względem neurotyczności wiązało się gorszą oceną funkcjonowania matek (wyższe wskaźniki w EPDS, brak pewności siebie), zaś podobieństwo w zakresie otwartości na doświadczenie ujemnie korelowało z EPDS u ojców, a dodatnio z ogólną pewnością siebie matki.

Wnioski:
Złożone powiązania pomiędzy wskaźnikami depresji poporodowej a wymiarami osobowości kobiet i mężczyzn oraz doświadczeniami matki wskazują na konieczność uwzględniania ojców i par w badaniach. Oferowanie spotkań z konsultantami laktacyjnymi może być istotnym elementem systemu wsparcia młodych rodziców.