W niniejszym artykule zaprezentowaliśmy przypadek dorosłego pacjenta, którego obecnie głównym problemem są epizody fantazjowania i kołysania ciałem trwające do 12h dziennie i całkowicie uniemożliwiające rozwój szkolny. Charakter zaburzenia u pacjenta dotyczy pogrążania się w fantazjach, a nie typowych obsesji jak w OCD. Pacjent leczony był dawniej lekami z grupy SSRI, neuroleptykami (bez aripiprazolu) oraz metylofenidatem. Jedynie metylofenidat przyniósł częściową poprawę, jednak powodował u pacjenta uczucie "sztywności myślenia". Pacjent trafił do szpitala z powodu próby samobójczej, która jak się później okazało była samouszkodzeniem, bez intencji zabicia się. W trakcie hospitalizacji przeprowadzono diagnostykę różnicową i postawiono rozpoznanie zespołu Aspergera, któremu towarzyszyło zanurzanie się w świecie swoich fantazji i zachowania stereotypowe. Pacjentowi podano aripiprazol w dawce 15mg/d po trzech tygodniach uzyskując znaczną poprawę stanu zdrowia redukując czas epizodów z kilku godzin do kilkudziesięciu sekund. Lek jest dobrze tolerowany przez pacjenta. W artykule prezentujemy pojedyncze kazuistyczne opisy, w których osiągnięto podobne spektakularne rezultaty w podobnych przypadkach. Opisujemy także możliwe wyjaśnienie fizjologiczne takiej odpowiedzi na ten lek. Pacjent został wypisany ze szpitala i kontynuuje naukę szkolną.