Cel:
Celem pracy była ocena poczucia koherencji w grupie kobiet poddanych diagnostyce inwazyjnej choroby wieńcowej i próba powiązania siły poczucia koherencji z krytycznymi przewężeniami tętnic wieńcowych.

Metoda:
Do oceny poczucia koherencji użyto Kwestionariusz Orientacji Życiowej SOC-29 Antonovsky’ego oraz specjalnie skonstruowany kwestionariusz zawierający dane socjodemograficzne. Badania prowadzono przed i po 6-9 miesiącach od badania koronarograficznego. Wynik badania angiograficznego decydował o zakwalifikowaniu pacjentek do jednej z grup. Pierwszą grupę utworzyło 48 kobiet bez istotnych zwężeń w naczyniach wieńcowych, którym najczęściej diagnozowano kardiologiczny zespół X. Druga grupa obejmowała 42 osoby z potwierdzonymi, istotnymi zmianami miażdżycowymi.

Wyniki:
W grupie pacjentek z nieistotnym zwężeniem tętnic zanotowano znamiennie statystycznie niższe wartości poczucia zrozumienia w pierwszym i drugim badaniu, a także znamiennie statystycznie niższe wartości w poczuciu zaradności w badaniu kontrolnym, w porównaniu z grupą pacjentek z istotnymi zmianami miażdżycowymi. Wyjściowa siła ogólnego poczucia koherencji była porównywalna w obu grupach i nie zmieniła się istotnie po 6-9 miesiącach od koronarografii. Brak wsparcia społecznego, tendencje do przeżywania stanów depresyjnych i lękowych oraz gorsze wykształcenie związane było z niższym poczuciem koherencji w obu grupach.

Wnioski:
1.Wyjściowa siła ogólnego poczucia koherencji nie różnicowała podgrup i nie zmieniła się istotnie po 6-9 miesiącach od koronarografii. 2.Pacjentki bez istotnych zwężeń tętnic wieńcowych mają niższe poczucie zrozumiałości przed i po koronarografii i niższe poczucie zaradności po koronarografii, w porównaniu z grupą pacjentek z istotnymi zmianami miażdżycowymi. 3.Brak wsparcia społecznego, częstsze korzystanie z porad lekarskich, tendencje do przeżywania stanów depresyjnych i lękowych oraz gorsze wykształcenie związane było z niższym poczuciem koherencji w obu badanych grupach.