Cel pracy:
Celem badań było określenie zróżnicowania w zakresie samooceny i perfekcjonizmu w grupach kobiet wyróżnionych w oparciu o kryterium jakości retrospektywnej oceny postaw rodzicielskich ojców. Poszukiwano także wartości predykcyjnej retrospektywnie ujętych postaw rodzicielskich ojców dla perfekcjonizmu i samooceny kobiet w okresie wczesnej dorosłości oraz związków samooceny z rodzajami perfekcjonizmu.

Metoda:
W badaniach uczestniczyło 87 kobiet w okresie wczesnej dorosłości (M=21,64, SD=4,84), pochodzących z województwa łódzkiego. Zastosowano następujące narzędzia badawcze: Kwestionariusz Retrospektywnej Oceny Postaw Rodziców, Kwestionariusz Perfekcjonizmu Adaptacyjnego i Dezadaptacyjnego, Wielowymiarowy Kwestionariusz Samooceny.

Wyniki:
Uzyskane rezultaty badań wskazują na występowanie zróżnicowania w zakresie samooceny i perfekcjonizmu kobiet w zależności od retrospektywnej oceny postaw rodzicielskich ojców. Kobiety negatywnie oceniające postawy rodzicielskie ojców uzyskały wyższe wyniki średnie w zakresie perfekcjonizmu dezadaptacyjnego oraz niższe w zakresie samooceny ogólnej i jej wymiarów (tj. bycie kochanym, samokontrola, obronne wzmacnianie samooceny, samoakceptacja, popularność, integracja tożsamości) niż kobiety określające postawy rodzicielskie ojców jako pozytywne. Stwierdzono, że retrospektywna ocena postaw rodzicielskich ojców, rozpatrywana zarówno w aspekcie pozytywnym jak i negatywnym miała wartość predykcyjną, w kierunku zgodnym z oczekiwaniami dla perfekcjonizmu dezadaptacyjnego oraz samooceny ogólnej i jej wymiarów. Wykazano występowanie istotnych związków między rodzajami perfekcjonizmu oraz samooceną ogólną.

Wnioski:
Wskazanie na rolę retrospektywnej oceny postaw rodzicielskich ojców w kształtowaniu samooceny i perfekcjonizmu młodych kobiet przyczynia się zarówno do zaktualizowania wiedzy psychologicznej z tego zakresu, jak i ma istotne znaczenie w psychoterapii.