Cel pracy:
Celem badania była ocena jakości życia w skali QUALEFFO-41, u kobiet z osteoporozą pomenopauzalną w zależności od czynników socioepidemiologicznych.

Metoda:
Osteoporoza jest chorobą społeczną i epidemią XXI wieku. W starzejącym sie polskim społeczeństwie choroba ta jest coraz większym problemem. Badanie miało na celu ocenę predyktorów jakości życia u kobiet z osteoporozą pomenopauzalną. Badanie miało charakter ambulatoryjny, ankietowy, przeprowadzono je w okresie od VI.2018 do V.2019 roku. Objęto grupę 198 kobiet w wieku 72,31±8,59 lat z rozpoznaną osteoporozą pomenopauzalną w dwóch Poradniach Leczenia Osteoporozy na terenie miasta Łodzi (Polska). Kryterium doboru ankietowanych była rozpoznana osteoporoza pomenopauzalna w historii pacjentek według ICD 10 - M81.0 oraz brak istotnych schorzeń przewlekłych wymagających systematycznego leczenia. W pracy wykorzystano: polską wersję skali jakości życia QUALEFFO-41, skalę VAS oraz ankietę własnego autorstwa. Dane analizowano przy użyciu wielokrotnej regresji liniowej. Analizę statystyczną wykonano w programie Statistica 13.0.

Wyniki:
Średni wynik QUALEFFO-41 wyniósł 40,26±16,92 pkt. Analizując poszczególne domeny QUALEFFO-41 najniższą jakość życia stwierdzono w domenie funkcji umysłowych 48,49±18,06 pkt. Domena czynności fizyczne w ciągu dnia była dwukrotnie lepiej oceniona w porównaniu do domeny funkcje psychiczne. Stan cywilny, wykształcenie i sytuacja materialna miały istotny statystycznie wpływ na jakość życia (p<0,05). Wykazano, że ból wyrażany w skali VAS, ból wybudzający ze snu, zażywanie środków nasennych oraz starszy wiek badanych pogarsza ich jakość życia.

Wnioski:
Kobiety z osteoporozą pomenopauzalną miały przeciętną jakość życia. W Polsce ocena jakości życia pacjentów chorych przewlekle oraz rutynowa ocena poziomu nasilenia dolegliwości bólowych w skali VAS nie jest powszechna.