Cel:
Mianem dopalaczy określa się nieobjęte regulacjami prawnymi substancje psychoaktywne, które stosowane są w celu uzyskania działania zbliżonego do narkotyków objętych kontrolą. Celem pracy była ocenę rozpowszechnienia, powodów i form użycia dopalaczy w Polsce.

Metoda:
Badanie oparte na autorskim kwestionariuszu ankietowym przeprowadzone zostało w internecie przed delegalizacją dopalaczy w Polsce.

Wyniki:
W badaniu wzięło udział 3013 osób, w wieku 24,7+/- 6,9 lat, spośród których, do zażycia dopalaczy przyznało się 9,3% osób (w tym 6,5% kobiet, i 14,7% mężczyzn, p < 0,01). Najwyższe odsetki osób, które stosowały dopalacze, występował w przedziałach wiekowych 19-25 lat (10,6%), oraz 16-18 lat (10,4%). Większość osób, zażywających dopalacze, robiła to rzadziej niż 1 raz w miesiącu (71,8%). Jako najczęstsze motywy sięgnięcia po dopalacze, badani podawali ciekawość (46,4%), chęć zabawy (26,8%), oraz poprawę samopoczucia (10,7%). Dopalacze były przez badanych najczęściej stosowane podczas spotkań ze znajomymi (68,9% przypadków), bądź podczas imprez towarzyskich (52,1%,). Większość ankietowanych zażywających dopalacze podejmowała też inne ryzykowne dla zdrowia działania: 56,4% osób zażywających dopalacze łączyło je z alkoholem, a 86,4% osób zażywających dopalacze sięgnęło w swoim życiu po narkotyki, w tym 13,9% zdecydowało się spróbować narkotyków po wcześniejszym spróbowaniu dopalaczy.

Wnioski:
1. Wśród respondentów internetowego badania ankietowego użycia „dopalaczy” deklarowało 9,3% badanych. 2. Typowy profil osoby stosującej „dopalacze” to młody mężczyzna, sięgającej po nie z ciekawości, w celu polepszenia samopoczucia lub dla zabawy, zazwyczaj w sytuacjach towarzyskich. 3. W działaniach podejmowanych w celu ograniczenia użycia „dopalaczy”, należy uwzględnić społeczne uwarunkowania ich użycia.