Współczesne podejście do leczenia schizofrenii zakłada zastosowanie wielokierunkowej interwencji terapeutycznej koniecznej do uzyskania pełnej remisji objawów i powrotu chorego do pełnego funkcjonowania psychospołecznego. Odpowiednio dobrana i zastosowana farmakoterapia nadal pełni kluczową rolę w terapii chorych na schizofrenię. W poprzednich dekadach (od lat 50. XX wieku) stosowanie leków przeciwpsychotycznych miało na celu głównie opanowanie objawów pozytywnych (agresja, pobudzenie). Kolejne dziesięciolecia (od lat 80.) przyniosły możliwość zastosowania leków nowej generacji o mniejszych działaniach niepożądanych. Niektóre z tych leków okazały się również pomocne w łagodzeniu objawów negatywnych, co dawało niektórym chorym szansę powrotu do normalnego funkcjonowania. Nadal jednak uważa się, że pacjenci chorujący na schizofrenię z dominującymi lub przetrwałymi objawami negatywnymi stanowią największe wyzwanie terapeutyczne. Charakteryzują się gorszym przebiegiem, rokowaniem i odpowiedzią na leczenie. Ciągle potrzeba nowych, bardziej skutecznych, celowanych na te objawy interwencji terapeutycznych. Niniejsza praca przedstawia międzynarodowe standardy i rekomendacje Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego w podejściu do skutecznego leczenia objawów negatywnych w przebiegu schizofrenii.