Cel:
Analiza powiązań pomiędzy wyjściowym profilem osobowości nerwicowej a późniejszą poprawą w zakresie myśli samobójczych (MS) u pacjentów, którzy przebyli cykl intensywnej psychoterapii prowadzonej w podejściu integracyjnym z przewagą podejścia psychodynamicznego.

Metoda:
Kwestionariusz objawowy KO”0”, Kwestionariusz osobowości nerwicowej KON-2006 i Ankieta życiorysowa wypełnione przez 473 kobiety i 207 mężczyzn leczonych w oddziale dziennym z powodu zaburzeń nerwicowych, behawioralnych i zaburzeń osobowości w latach 2005-2013. Podczas kwalifikacji MS zadeklarowało 134 kobiet i 80 mężczyzn, z czego poprawę uzyskało odpowiednio 84,3% oraz 77,5%.

Wyniki:
Kobiety o osobowości cechującej się wyższym poziomem skłonności do ryzyka (p=0,002) i wyższym poziomem impulsywności (p=0,038) stanowiły podgrupy o mniejszych szansach na uzyskanie poprawy w zakresie MS, zaś mężczyźni z wyższym poziomem zawiści (p=0,041), jak też kobiety przyjmujące postawy sugerujące trudności w adekwatnym wyrażaniu złości(p<0,05), mieli większe szanse na poprawę w zakresie MS.

Wnioski:
Wyjściowo nasilona skłonność do ryzyka i impulsywność u kobiet mogą współwystępować z MS o podwyższonej oporności w stosunku do psychoterapii. Skłania to do zwrócenia szczególnej uwagi na owe podgrupy i starannego doboru stosowanych wobec nich oddziaływań leczniczych. Prawdopodobnie, zogniskowanie oddziaływań terapeutycznych wokół wyżej wymienionych komponentów osobowości mogłoby skutkować u tych pacjentek wzrostem skuteczności leczenia MS. Z kolei, redukowanie MS podczas psychoterapii wydaje się szczególnie skuteczne u kobiet, które przejawiały trudności w adekwatnym wyrażaniu złości, oraz u mężczyzn o wyjściowo wysokim poziomie zawiści, co potwierdza zasadność kierowania tych pacjentów do oddziału psychoterapeutycznego i koncentracji terapii na tych właśnie obszarach psychopatologii.