Żylna Choroba Zakrzepowo-Zatorowa (ŻChZZ) jest częstym i niebezpiecznym powikłaniem występującym w trakcie leczenia szpitalnego o całkowitej rocznej zapadalności 70-200 na 100 000 mieszkańców. ŻCZZ może przebiegać w postaci Zakrzepicy Żył Głębokich (ZŻG) lub Zatorowości Płucnej (ZP). ZP jest przyczyną około 10% zgonów związanych z hospitalizacją i stanowi najczęstszą możliwą do uniknięcia przyczynę zgonów szpitalnych. Pacjenci hospitalizowani psychiatrycznie są szczególnie narażeni na zwiększone ryzyko ŻChZZ w związku z ograniczeniem poruszania się, zastosowaniem unieruchomienia, katatonią, trudnościami w komunikacji oraz stosowaniem leków przeciwpsychotycznych. Jednocześnie chorzy cierpiący z powodu przewlekłych zaburzeń psychicznych, w szczególności obciążeni schizofrenią oraz nawracającymi zaburzeniami nastroju, wykazują istotnie wyższą współchorobowość somatyczną. Ta populacja chorych hospitalizowanych wymaga szczególnego podejścia w zakresie profilaktyki ŻChZZ. Celem pracy jest przybliżenie tematyki żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, przedstawienie zwalidowanych narzędzi diagnostycznych oraz metod profilaktyki Żylnej Choroby Zakrzepowo-Zatorowej. W pracy zawarto przegląd dostępnych badań dotyczących ŻCZZ u pacjentów hospitalizowanych z powodu zaburzeń psychicznych. W związku z niedostatkiem specyficznych badań w tej populacji należy odnosić się do wytycznych ogólnomedycznych w zakresie profilaktyki ŻChZZ.