Bezsenność coraz powszechniej dotyka pacjentów w populacji pediatrycznej. Od ponad dekady rangę i powszechność problemu zaczęli dostrzegać specjaliści zajmujący się dziećmi i młodzieżą. W przeprowadzonym niedawno badaniu zapytano lekarzy, członków American Academy of Child and Adolescent Psychiatry, o ich doświadczenie z pacjentami cierpiącymi na trudności ze snem. Ankietowani podali, że bezsenność jest poważnym problemem u 1/3 zgłaszających się pacjentów, a co czwarty z nich wymaga leczenia farmakologicznego [1]. W wielu badaniach u ludzi dorosłych potwierdzono znaczenie snu zarówno w funkcjonowaniu poznawczym, emocjonalnym, społecznym, jak i biologicznym. Prawidłowy sen odgrywa zasadnicze znaczenie w profilaktyce wielu chorób m.in. otyłości, cukrzycy, nadciśnienia tętniczego, zawałów serca, udarów mózgu [2]. Ze względu na coraz częstsze występowanie problemu u dzieci i młodzieży zaczęto zwracać uwagę na krótko- i długoterminowe konsekwencje bezsenności u dzieci. Celem poniższej pracy jest zebranie dostępnych danych dotyczących rozpowszechnienia oraz następstw przewlekłej bezsenności w populacji poniżej 18 roku życia.